"Don't walk in front of me; I may not follow. Don't walk behind me; I may not lead. Just walk beside me and be my friend.”
Friday, August 29, 2008
കണ്ടുമുട്ടിയത്
ഇല്ല ഞാന് ഇതു വരെ പൂരത്തിന് പോയിട്ടില്ല..
ശരിയാണല്ലോ ..ഞാനും ഇതുവരെ പൂരത്തിന് പോയിട്ടില്ലല്ലോ ..എന്നാല്
മറ്റു വല്ലവരുംയിരിക്കും കണ്ടുമുട്ടിയത് ..!!!
Friday, August 15, 2008
കറുത്ത ഒരു സ്വപ്നം
വരാന്തയില് അവന്റെ അമ്മയിരുന്നിരുന്നു....
ഞെട്ടി ഉണരുമ്പോള് കിതപ്പും വിയര്പ്പും സ്വപ്നത്തില് നിന്നും കൂടെ പോന്നു ..തലേന്ന് കഴിഞ്ഞ ഒരു ദീര്്ഘയാത്ര യുടെ ക്ഷീണത്തെയും കാഴ്ച്ചകളെയും സ്വപ്നം മൂടിയ ഭീതിയാല് മറച്ചു.പുലര്ന്നിട്ടില്ല ..സ്വപ്നത്തെ ഒന്നു കൂടി ഓര്ക്കാന് ശ്രമിച്ചു ..ഒരു ഫോണ് കാള് ..ഒരു അപകടം ടു വീലര് ..ആളെ തിരിച്ചറിഞ്ഞിട്ടില്ല ..ഒന്നു വരൂ..
എവിടെ...?
വൈററില പാലത്തില് ..വേഗം വരൂ...
ശബ്ദം തിരിച്ചറിഞ്ഞില്ല..ഫോണ് കട്ട് ആയി ..പാതി ബോധത്തില് സ്ഥലത്തെത്തുമ്പോള് ..പതിവു അപകട രംഗം പോലെ ഒരാള് കൂട്ടം കണ്ടില്ല ..തകര്ന്ന ഒരു ശരീരം മാത്രം ..അറിയാവുന്ന ആരും ആകരുതേ എന്ന് പലവട്ടം മനസ്സില് പറഞ്ഞു ..പക്ഷെ ..ഏറ്റവും അടുത്ത ഒരു സുഹൃത്താണ് അതെന്നു തിരിച്ചറിയുന്നതിനു അധികം താമസ്സമുണ്ടായില്ല ..ചുറ്റും കൂടിയവരില് ചില പരിചിതരും ...
നിനക്കറിയാമോ ..ആളെ..?
അറിയാം..
എന്നാല് എത്രയും വേഗം വീടിലറിയിക്കൂ ......നീ ..ഒന്നു പോയീ അറിയിക്കൂ ...
**
എന്താവും ..ഈ സ്വപ്നം ..ഞാന് ഇന്നു അപകടത്തില് പെടുമോ .. എന്റെ യുക്തി അപ്പോഴെന്തുകൊണ്ടോ ..എന്നെ ആശ്വസിപ്പിച്ചില്ല .
വീട്ടില് നിന്നിറങ്ങി ഓഫീസില് എത്തുന്നത് വരെ ..പരമാവധി ശ്രദ്ധിച്ചു ..ഒരപകടവും വരരുത്..ഇന്നു പുറരതിരങ്ങുന്നുമില്ല..മനസ്സിലുറപ്പിച്ചു..
പതിവു പരിപാടികള് തുടങ്ങി..മനസ്സു പിന്നെയും സ്വപ്നത്തിന്റെ പിന്നാലെ നടന്നു..
ഫോണ് ....സൂരജാണ് ..അതെ.... ഹില്സണ് ....ഒരു അക്സിടെന്റ്റ് ..
എവിടെ ............
പുറപ്പെടുമ്പോള്..സ്വപ്നം ഒരു മയക്കു മരുന്ന് പോലെ ..എന്നെ തളര്ത്തി..
ഒരു ടിപ്പര് .. ...
ചുറ്റും കൂടിയ ആള്കൂട്ടത്തെ വകഞ്ഞ് ...ഞാന് കണ്ടു ..ചിതറി തെറിച്ചുപോയ ..ഒരു ജീവന് ...
ആരെയാണ് ആദ്യം വിളിക്കേണ്ടത്..
അബോധത്തില് പലരെയും വിളിച്ചു പലരും വന്നു..ബന്ധുക്കളും ..സുഹൃത്തുക്കളും ..
"നീയൊരു കാര്യം ചെയ്യണം ..ഇതു വീട്ടിലൊന്റിയിക്കണം...
******
മതിലിന്റെ മറവു കഴിയാതിരിക്കാനും ..ഗേറ്റിനു മുന്നില് ആരും ഇല്ലാതിരിക്കുവാനും..ആഗ്രഹിച്ചു ..വരാന്തയില് അവന്റെ അമ്മയിരുന്നിരുന്നു....മടിയില് അവന്റെ ഒരു വയസ്സുകാരി കുട്ടിയും ...
Thursday, August 14, 2008
വാവ്
"സാറേ .....അളളാനാണേ...ഞമ്മള് ഉമ്മാക്ക് ബലിയിടാന് വന്നതാണ് "
പാലങ്ങള് - ഗു ബോഞ്ഞു
Wednesday, August 13, 2008
വെറുതെ ..ആലോചിക്കാമെന്നലാതെ
സ്വകാര്യ ബസ്സ് സമരം വീണ്ടും തുടങ്ങി .കൊച്ചി പോലുള്ള നിരവധി വാണിജ്യ മേഖലകള് ഉള്പെടുന്ന ,ഒരു മെട്രോ സംസ്കാരത്തിലേക്ക് വളരുന്ന ഒരു നഗരം ഇത്തരം സമരങ്ങള്ക്ക് മുന്നില് നിശ്ചച്ചലമാകെണ്ടാതുണ്ടോ ? രണ്ടാമതായി ഇത്രയും അപകടപരമായി ഓടുന്ന വാഹനങ്ങള് ഈ നഗരത്തിനു ആവശ്യമുണ്ടോ ? നഷ്ടത്തിലോടുന്ന കെ എസ് അര ടി c യ്ക്ക് തന്നെ കൊച്ചിയിലെയും ബസ്സ് ഗതാഗതം ഏറ്റെടുത്ത് കൂടെ ..? പക്വത വരാതെ മദ്യപിച്ച് മയങ്ങി മറ്റു വാഹനങള്ക്കും വഴിയാത്ര കാര്ക്കും ഭീക്ഷണിയാകുന്ന ഡ്രൈവര് മാരില് നിന്നും ഒരു രക്ഷ നാട്ടുകാര്ക്കു കൈവരുകയും ചെയ്തേക്കും . അടിസ്ഥാന സൌകര്യങ്ങള് വളരെ കുറവായ ഇവിടെ തിങ്ങിയും ഞരങ്ങിയും ഇത്രയും അധികം ബസുകള് അപകടം പിടിച്ച യാത്രകള് നടത്തുന്നതിന്റെ യുക്തി ഒരു സാധാരണകാരനു പോലും മനസ്സിലാക്കന് ബുദ്ധിമുട്ടുള്ളതാണ് .കൊച്ചി സിര്കുലര് gathakathathinu യോജിച്ച ഒരു സ്ഥലമാണ് .പുതിയ റോഡുകള് ചേര്ത്തു പുതിയ ബസ്സ് റൂട്ടുകള് എന്ത് കൊണ്ടു വരുന്നില്ല .വ്യ്പീന്-പരവൂര് -ആലുവ -എറണാകുളം ,പോലെ എത്രയോ സിര്കുലര് സാധ്യതകളാണ് ഇവിടെയുള്ളത് .
നമുക്കു മനസ്സിലാവാത്ത ഒരു കാര്യം ഇതെല്ലം ആരാണ് നിയന്ത്രിക്കുന്നത് എന്നാണ്.ഇപ്പോഴുള്ള പോലെ അല്ല യുക്തി പൂര്വ്വം എല്ലാവര്ക്കും ഉപകരിക്കുന്ന രീതിയില് കുറച്ചു ഭാവി കൂടി കണക്കിലെടുത്ത് കുറഞ്ഞത് thamizh നാട്ടിലെ പോലെ എങ്കിലും
Friday, August 8, 2008
പാലങ്ങള്
കഴിഞ്ഞ ദിവസ്സം ബോള്ഗാട്ടി വരെ പോയപ്പോഴാണ് എന്തൊരു മായാജാലമാണ് സംഭവിക്കുന്നത് എന്ന് ബോധ്യപ്പെട്ടത് ...തൊണ്ണൂറുകളുടെ തുടക്കത്തില് ..മുളവുകാട് ഒരു രക്തസാക്ഷി ദിനതോടനുഭന്ധിച്ചു (വ്യക്തി പരമായ കാരണത്താല് തന്റെ സുഹൃതിനാല് കൊല്ലപെട്ടതാണെന്ന് കോടതി കണ്ടെത്തിയതോടെ ..മത്സരം പിന്നീട് ഉണ്ടായില്ല ) അവിടെ മല്സരത്തില് പങ്കെടുക്കാനാണ് നമ്മുടെ നാടക സംഘം സ്ഥലത്തെത്തിയത് നാടക രക്തം തുടിക്കുന്ന യുവ സംഘം ..പാര്ട്ടി തോരണങ്ങളും ..ചുവപ്പന് മുദ്രവക്യന്ങളും പടയണിയും ആവേശത്തോടെ പലവട്ടം രക്തസാക്ഷികള് സിന്ദാബാദ് വിളിച്ചുപോയി . ഉഗ്രന് പ്രസംഗങ്ങള്..പട്ടിണി ..പരിവട്ടം .പ്രദിക്ഷെദം.. . അനുസമരണ യോഗം നീണ്ടു .. ..ആളൊഴിഞ്ഞു തുടങ്ങുന്നതിനു തൊട്ടു മുമ്പു മഴ പെയ്തു തുടങ്ങി ..
നാടക മത്സരം തുടങ്ങി ..ഒന്നാം നാടകം ..കണ്ടു നിരാശരായി സ്ത്രീ ജനങ്ങള് കൂട്ടമായി സ്ഥലം ഒഴിഞ്ഞു . രണ്ടാം അവസരം നമുക്കായിരുന്നു ..കുട കൂടിയും നാടകവേശത്തില് നനഞ്ഞും കുറച്ചു യുവാക്കള് ബാക്കിയായി . ജഡ്ജ്മരിലോരള്ക്ക് സംവിദായകനോടുള്ള വ്യക്തി വിരോധം മറനീക്കി പുറത്തു വരും തുടക്കത്തിലെ ഭയന്നിരുന്നത് ആസ്ഥാനതയീ ആകെ മൂന്ന് നാടകത്തില് നിന്നു മൂനാം സമ്മാനം ഉറപ്പായി
മൂന്ന് നാടകത്തോടെ മത്സരം മഴ മംഗളം പാടി സമ്മാന വിതരണവും മഴയുടെ അകമ്പടിയോടെ തന്നെ നടന്നു .പിരിഞ്ഞ പോകാന് അധികം പേരൊന്നും അവശേഷിചിരുന്നില്ല , കനത്ത മഴയും ഇരുട്ടും ..ഇനി എറണാകുളത്തേക്ക് ബോട്ടൊന്നും കിട്ടില്ല ഇവിടെ എങ്ങിനെയെങ്ങിലും തന്ങിയെ പറ്റു.
നാടക സന്ഗം ആരോ ഉപേക്ഷിച്ചു പോയ ഒരു പഴയ വീട്ടില് അഭയം പ്രാപിച്ചു . പകല് നാടകത്തിന്റെ ആവേശത്തില് ആരും തന്നെ ഭക്ഷണം കഴിച്ചിരുന്നില്ല ..വിശപ്പും തളര്ച്ചയും നാടക ചര്ച്ചക്കിടയില് പതുക്കെ നുഴഞ്ഞു കയറി . ഭക്ഷണം കിട്ടാന് ഒരു വഴിയുമില്ലെന്ന് .നാട്ടുകാരിലൊരാള് തന്നെ തീരിച്ച പറഞ്ഞപ്പോള് എനിക്ക് തലകരങ്ങുന്നത് പോലെ തോന്നി. പക്ഷെ നാടന് ചാരായം ആവശ്യത്തിന് കിട്ടി..തളര്ന്നു ഒരു വശത്ത് കൂട്ടിയ പേപ്പര് കെട്ടില് കിടന്നു മയങ്ങി .മഴ യും നാടന് ചാരായവും നാടന് പാട്ടിനും വിപ്ലവ ഗാനങ്ങള്ക്ക് പിന്നണിയായീ..
ആരോ തട്ടി വിളിച്ചപോഴാണ് ഞെട്ടി ഉണര്ന്നത് ..ഏതോ പഴയ കാലത്തിലെ മനുഷ്യരെ പോലെ നടുക്ക് കൂട്ടിയ തീയ്ക്കു ചുറ്റും എന്തോ ചുട്ടു തിന്നും പാടിയും ഒരു കൂട്ടം.
നിനക്കു വേണ്ടേ ..? എന്ത്..?
തവള ..ച്ചുട്ടതാണ്..
പട്ടിണി എത്ര പെട്ടന്നാണ് ഏത് നേരവും ഭക്ഷണം കിട്ടുന്ന ഒരു നഗരത്തില് നിന്നും പതിനഞ്ചു മിനിട്ട് അകലെ ഞങ്ങളെ പിടികൂടിയത് ..ഇവിടെ ആര്ക്കെങ്ങിലും വല്ല അസുഖവും വന്നാലോ..? എന്താവും സ്ഥിതി .
തവളയെ ചുട്ടു .ചാരായവും കുടിച്ചുആ രാത്രി അവസാനിച്ചു ..അതി രാവിലെ വീട്ടിലെത്തി ...ജോലി സ്ഥലത്തേക്ക് ഇറങ്ങുകയാണ് പിതാശ്രീ .. ഇവന് പോക്കാ എന്ന എന്ന മട്ടില് ഒന്നു നോക്കി .തവള ചുട്ടതും ചാരായവും കുടിച്ചു നടക്കുന്ന ഒരു സന്ഗത്തില് പെട്ട ഒരു മകന് ഉള്ള പിതാവിനോട് എനിക്ക് വല്ലാത്ത ദയ തോന്നി നേരെ ബാക്കിയായ ഉറക്കത്തിലേക്കു നേരിട്ടു തന്നെ കടന്നു.
മറക്കാതിരിക്കാന്
അത് കൊണ്ടു ബ്ലോഗാം... കുറിക്കലുമാവും..താല്പര്യമുള്ളവര്ക്കു വായിക്കാനും പറ്റും..
അനുഭവങള് സ്വന്തവും ..അടുത്തറിയവുന്നവരുടെയും ..