ഒരു decorated tree
വിന്റെര്‍ സ്പ്ലാഷ് ജില്ല ഭരണ കൂടം വക ആഘോഷം
ഒരു അലങ്കാര വിളക്ക്
decorated ദര്‍ബാര്‍ ഹാള്‍ ഗ്രൌണ്ട്
ഈ പപ്പാഞ്ഞി 31 നു രാത്രി 2008 നൊപ്പം കത്തി പോകും ..:(
Monday, December 29, 2008
ചില ഒരുക്കങ്ങള്‍ -ന്യൂ ഇയര്‍
വിന്റെര്‍ സ്പ്ലാഷ് ജില്ല ഭരണ കൂടം വക ആഘോഷം ഒരു അലങ്കാര വിളക്ക് decorated ദര്‍ബാര്‍ ഹാള്‍ ഗ്രൌണ്ട്ഈ പപ്പാഞ്ഞി 31 നു രാത്രി 2008 നൊപ്പം കത്തി പോകും ..:(
Sunday, December 28, 2008
ഹാപ്പി ന്യൂ ഇയര്‍
ഹാപ്പി ന്യൂ ഇയര്‍ ..
ആഘോഷങ്ങള്‍ തകര്‍ത്തു ..സംഗീതം .. ഉറയ്കാത്ത കാലുകള്‍ .. പരസ്പരം കെട്ടിപിടിച്ചു നേരുന്ന ആശംസകള്‍ ഹോട്ടല്‍ വിട്ടിറങ്ങുമ്പോള്‍ വീണ്ടും കയ്യുയര്‍ത്തി ആശംസ .."എങ്ങിനെ വീട്ടിലെത്തും .." "ഓട്ടോ ..ആഹ്.. ഒരെണ്ണം വരുന്നുണ്ട് "നിര്‍ത്താതെ ഓട്ടോ പാഞ്ഞു പോയി ..വീണ്ടും രണ്ടെണ്ണം കൂടി വരുന്നുണ്ട് ..ഒന്നാമത്തേത് കൈകാണിച്ചിട്ടു നിര്‍ത്തിയില്ല ,:"ആഹാ.. അങ്ങിനെയാണോ .."രണ്ടാമത്തേതിന് മുന്നിലേക്ക് കൈ നീട്ടി ചാടി വിളിച്ചു പറഞ്ഞു "നിറുത്തൂ "...അതും നിറുത്തിയില്ല"്‌്യോഓഓഒ" ....ഒരു ആര്‍ത്ത നാദം .. ..ആ ഓട്ടോയെ മുന്നിലെ ഓട്ടോ കെട്ടി വലിച്ചു കൊണ്ടു വരികയായിരുന്നു ...
ഹാപ്പി ന്യൂ ഇയര്‍ ...
ആഘോഷങ്ങള്‍ തകര്‍ത്തു ..സംഗീതം .. ഉറയ്കാത്ത കാലുകള്‍ .. പരസ്പരം കെട്ടിപിടിച്ചു നേരുന്ന ആശംസകള്‍ ഹോട്ടല്‍ വിട്ടിറങ്ങുമ്പോള്‍ വീണ്ടും കയ്യുയര്‍ത്തി ആശംസ .."എങ്ങിനെ വീട്ടിലെത്തും .." "ഓട്ടോ ..ആഹ്.. ഒരെണ്ണം വരുന്നുണ്ട് "നിര്‍ത്താതെ ഓട്ടോ പാഞ്ഞു പോയി ..വീണ്ടും രണ്ടെണ്ണം കൂടി വരുന്നുണ്ട് ..ഒന്നാമത്തേത് കൈകാണിച്ചിട്ടു നിര്‍ത്തിയില്ല ,:"ആഹാ.. അങ്ങിനെയാണോ .."രണ്ടാമത്തേതിന് മുന്നിലേക്ക് കൈ നീട്ടി ചാടി വിളിച്ചു പറഞ്ഞു "നിറുത്തൂ "...അതും നിറുത്തിയില്ല"്‌്യോഓഓഒ" ....ഒരു ആര്‍ത്ത നാദം .. ..ആ ഓട്ടോയെ മുന്നിലെ ഓട്ടോ കെട്ടി വലിച്ചു കൊണ്ടു വരികയായിരുന്നു ...
ഹാപ്പി ന്യൂ ഇയര്‍ ...
Wednesday, December 24, 2008
ചില ക്രിസ്മസ് കാഴ്ചകള്‍
ചില ക്രിസ്മസ് കാഴ്ചകള്‍
ഒരു decoration .. ഷോപ്പ്
ഒരു ഷോപ്പ് decoration ..
ഒരു church..
ഒരു ബിഗ് ബിഗ് Cake.. world റെക്കോര്‍ഡ് ഇടാനുള്ള ശ്രമം
ഒരു ബിഗ് ബിഗ് Santa Claus..
ഒരു decoration .. ഷോപ്പ്
ഒരു ഷോപ്പ് decoration ..
ഒരു church..
ഒരു ബിഗ് ബിഗ് Cake.. world റെക്കോര്‍ഡ് ഇടാനുള്ള ശ്രമം
ഒരു ബിഗ് ബിഗ് Santa Claus.. Thursday, December 18, 2008
ക്രിസ്മസ് പട്ടികളോടോതത്
വൈദ്യുതിയുടെ വര്‍്ണ്പൊലിമ നിറഞ്ഞ ക്രിസ്മസ് കാല രാത്രികള്‍ , വിവിധ രൂപത്തിലുള്ള അലങ്കാരങ്ങള്‍ തൂക്കിയ വീടുകളും കടകളും അടുത്തുള്ള പള്ളിയില്‍ നിന്നും ഉയരുന്ന ഗാനങ്ങള്‍ വയലിന്‍ ..ആ രാത്രികള്‍ക്ക് വല്ലാത്ത ഒരു ആഹ്ലാദ ഭാവം ഉണ്ടായിരുന്നു ..എന്നാലും ക്രിസ്മസ് കാലം അവധി തുടങ്ങുമ്പോഴേ വല്യഅമ്മയുടെ വീട്ടിലേക്ക് പോകാനായിരുന്നു കൂടുതല്‍ താത്പര്യം ..ഉച്ചയ്ക്ക് അങ്ങോടു യാത്ര തുടങ്ങും ദൂരം വളരെ കുറച്ചേ അങ്ങോട്ടുള്ളു ..ഒരു തോട് മുറിച്ചു കടന്നു ..തൂക്കണം കുരുവികളുടെ കൂടുകള്‍ തൂങ്ങിയ തെങ്ങിന്‍ പുരയിടംങളിലൂടെയും പാടവരംബിലൂടെയും, കുരുവികൂടുകള്‍ നോക്കിയും വരമ്പിന്റെ വശങ്ങളിലീക് വളര്ന്നു നില്ക്കുന്ന കതിരിന്റെ പാല്‍ കുടിച്ചും ,ഞായറാഴ്ച യാണെങ്കില്‍ അടുത്തും അകന്നും കേള്ക്കുന്ന റേഡിയോ പാട്ടിന്റെ ഒരു രഞ്ജിനി ദൂരം ...ഒരു അരമണിക്കൂര്‍ സ്ഥലമായി..
പക്ഷെ അവിടെ എത്തുമ്പോള്‍ മാറ്റം കണ്ടറിയാം ..കരണ്ടില്ല .. അത് കൊണ്ടുതന്നെ ..ക്രിസ്മസ് അലങ്കാരങ്ങള്‍ തനതു ശൈലിയിലാണ് ..മുളതണ്ട് കൊണ്ടു നക്ഷത്രം .. അത് തന്നെ വളരെ നല്ല രീതിയില്‍ ഉണ്ടാക്കാന്‍ വീട്ടില്‍ പ്രവീണൃയമുല്ലവരുണ്ട്..മറ്റു അലങ്കാരങ്ങള്‍ മുളകൊണ്ടു തന്നെ ആകാശ വിളക്ക് ..ചെറിയ കുടം പല തുളകളിട്ടു വര്‍ണ കടലാസ്സുകൊണ്ട് മറയ്ക്കുമ്പോള്‍ നല്ല രസികന്‍ ഒരു കാഴ്ചയായി ..
വൈകോല്‍ സമൃദ്ധമായ പുല്കൂടും ..ഇതിനൊക്കെ രസ്സം പകരുന്നത് വല്യഅമ്മയുടെ അഞ്ചു മക്കളും അടുത്തടുത്ത വീടുകളിലുള്ള മറ്റു കുട്ടികളുമാണ്..എല്ലാവരും ഒരുമിച്ചാവും ഈ അലന്കാരങ്ങള്‍ ഉണ്ടാക്കുക ..പല നിറങ്ങളില്‍ രാത്രി വളരെ സൂക്ഷിച്ചു ഈ നക്ഷത്രങ്ങളില്‍ വിളക്ക് കൊളുത്തും എന്നിട്ട് കയറില്‍ ഉയരമുള്ള മരത്തിനു മുകളിലേക്ക് വലിച്ചുയര്‍ത്തും ..ഇങ്ങിനെ ഉയര്‍ത്തുമ്പോള്‍ വിളക്ക് മറിഞ്ഞു നക്ഷത്രങ്ങള്‍ ..മുകളിലെതുന്നതിനും മുന്പേ കത്തി പോകുന്നതും ഒരു പതിവു കാഴ്ച ..
രാത്രികളില്‍ കരോള്‍ എന്ന പേരില്‍ ഒരു കറക്കം പപ്പാഞ്ഞി, പാട്ടു, വേഷം മാറല്‍ ,ചെണ്ട ,പെട്രോള്‍ മാക്സ് ,പപ്പാഞ്ഞി ...ഒരു തവണ എന്നെ തന്നെ പപ്പാഞ്ഞി യാക്കി ..ഇരുട്ടിലൂടെ പെട്രോമാക്സ് വെളിച്ചത്തില്‍ കരോള്‍ സന്ഗം പരമാവധി വീടുകളില്‍ കയറി ..പിരിവു ഗമ്ഭിരമായ സന്തോഷത്തില്‍ തിരിച്ചു വരികയായിരുന്നു
പെട്ടന്നായിരുന്നു വിളക്ക് അണഞ്ഞു പോയത്.. രാത്രി ..ഒരു കുട്ടികൂട്ടം ..പരിഭ്രമിച്ചു പോയി ..വീട് കളെയില്ലാത്ത ഒരു വിജനപ്രധേശം ..ഒരു കൂട്ടം പട്ടികള്‍ ..കുറച്ചു കൊണ്ടു ഓടി വന്നു ..ഒരു ഭാഗത്തായി പൈപ്പുകള്‍ കൂട്ടിയിട്ടുണ്ട് ..ആത്മരക്ഷാര്‍ത്ഥം ഞാന്‍ ഒരു പൈപിനുള്ളില്‍ വലിഞ്ഞുകയറി ..
കുറച്ചു നേരം നിശബ്ദതത ...പതുക്കെ പുറത്തേക്ക് തലയിട്ടു നോക്കി ..പട്ടി കൂട്ടം മുരണ്ടു ..ഹൃദയം വല്ലാതെ മിടിക്കുന്നുണ്ട്‌ ..അനങ്ങാതെ നിന്നു പട്ടികള്‍ ശ്രധികരുതല്ലോ ..മറ്റാരെയും കാണ്മാനില്ല ..ഈ പട്ടികള്‍ ക്കിടയില്‍ ഈ ഇരുട്ടില്‍ ഞാന്‍ ഒറ്റയ്ക്കായിരിക്കുന്നു ..ഇട്ടിരുന്ന ചുവന്ന കുപ്പായ്തിനുള്ളില് പേടിച്ചു വിയര്‍ത്തു ഒരു തുള്ളി വെട്ടതിനായി കണ്ണയച്ചു ...അവിടവിടെ ...മിന്നാമിനുങ്ങുകള്‍ ...ദൂരെ ആരോ ഉയര്ത്തി നാട്ടിയ ഒരു നക്ഷത്രം
അപ്പോള്‍ വെല്യ അമ്മ രാത്രി പുറത്തു പോയവരുടെ തലയെണണുകയായിരുന്നു കയായിരുന്നു .."ഒരാള്‍ കുറവുണ്ട് .."..ആക്രമണത്തില്‍ നിന്നും രക്ഷപെട്ടു തളര്ന്നിരിക്കുന്നവര്‍ പരസ്പരം നോക്കി ...
ഓടി യാണ് അവര് വന്നത് കയ്യില്‍ വടികളും പന്തങ്ങളുമായി..ഇരുട്ടിലേക്ക് വെളിച്ചമായി ആ കാഴ്ച ..ആവേശകരമായിരുന്നു ..പട്ടികള്‍ ഓടി അകന്നു ...ഞാന്‍ ഉറക്കെ വിളിച്ചു കൊണ്ടു ആ കൂട്ടത്തിലേക്ക് ചേര്ന്നു ..
പിന്നീട് കുറച്ചു കാലത്തിനു ശേഷം അവിടെയും വീതിയുള്ള ടാര്‍ ചെയ്ത വഴികളും വൈദ്യുതിയും വന്നു .....അവിടെയും പതിവു കാഴ്ചകള്‍..ആ ക്രിസ്മസ് ഓര്‍മയില്‍ പട്ടികളെ പേടിച്ച ക്രിസ്മസ്സായി ...
പക്ഷെ അവിടെ എത്തുമ്പോള്‍ മാറ്റം കണ്ടറിയാം ..കരണ്ടില്ല .. അത് കൊണ്ടുതന്നെ ..ക്രിസ്മസ് അലങ്കാരങ്ങള്‍ തനതു ശൈലിയിലാണ് ..മുളതണ്ട് കൊണ്ടു നക്ഷത്രം .. അത് തന്നെ വളരെ നല്ല രീതിയില്‍ ഉണ്ടാക്കാന്‍ വീട്ടില്‍ പ്രവീണൃയമുല്ലവരുണ്ട്..മറ്റു അലങ്കാരങ്ങള്‍ മുളകൊണ്ടു തന്നെ ആകാശ വിളക്ക് ..ചെറിയ കുടം പല തുളകളിട്ടു വര്‍ണ കടലാസ്സുകൊണ്ട് മറയ്ക്കുമ്പോള്‍ നല്ല രസികന്‍ ഒരു കാഴ്ചയായി ..
വൈകോല്‍ സമൃദ്ധമായ പുല്കൂടും ..ഇതിനൊക്കെ രസ്സം പകരുന്നത് വല്യഅമ്മയുടെ അഞ്ചു മക്കളും അടുത്തടുത്ത വീടുകളിലുള്ള മറ്റു കുട്ടികളുമാണ്..എല്ലാവരും ഒരുമിച്ചാവും ഈ അലന്കാരങ്ങള്‍ ഉണ്ടാക്കുക ..പല നിറങ്ങളില്‍ രാത്രി വളരെ സൂക്ഷിച്ചു ഈ നക്ഷത്രങ്ങളില്‍ വിളക്ക് കൊളുത്തും എന്നിട്ട് കയറില്‍ ഉയരമുള്ള മരത്തിനു മുകളിലേക്ക് വലിച്ചുയര്‍ത്തും ..ഇങ്ങിനെ ഉയര്‍ത്തുമ്പോള്‍ വിളക്ക് മറിഞ്ഞു നക്ഷത്രങ്ങള്‍ ..മുകളിലെതുന്നതിനും മുന്പേ കത്തി പോകുന്നതും ഒരു പതിവു കാഴ്ച ..
രാത്രികളില്‍ കരോള്‍ എന്ന പേരില്‍ ഒരു കറക്കം പപ്പാഞ്ഞി, പാട്ടു, വേഷം മാറല്‍ ,ചെണ്ട ,പെട്രോള്‍ മാക്സ് ,പപ്പാഞ്ഞി ...ഒരു തവണ എന്നെ തന്നെ പപ്പാഞ്ഞി യാക്കി ..ഇരുട്ടിലൂടെ പെട്രോമാക്സ് വെളിച്ചത്തില്‍ കരോള്‍ സന്ഗം പരമാവധി വീടുകളില്‍ കയറി ..പിരിവു ഗമ്ഭിരമായ സന്തോഷത്തില്‍ തിരിച്ചു വരികയായിരുന്നു
പെട്ടന്നായിരുന്നു വിളക്ക് അണഞ്ഞു പോയത്.. രാത്രി ..ഒരു കുട്ടികൂട്ടം ..പരിഭ്രമിച്ചു പോയി ..വീട് കളെയില്ലാത്ത ഒരു വിജനപ്രധേശം ..ഒരു കൂട്ടം പട്ടികള്‍ ..കുറച്ചു കൊണ്ടു ഓടി വന്നു ..ഒരു ഭാഗത്തായി പൈപ്പുകള്‍ കൂട്ടിയിട്ടുണ്ട് ..ആത്മരക്ഷാര്‍ത്ഥം ഞാന്‍ ഒരു പൈപിനുള്ളില്‍ വലിഞ്ഞുകയറി ..
കുറച്ചു നേരം നിശബ്ദതത ...പതുക്കെ പുറത്തേക്ക് തലയിട്ടു നോക്കി ..പട്ടി കൂട്ടം മുരണ്ടു ..ഹൃദയം വല്ലാതെ മിടിക്കുന്നുണ്ട്‌ ..അനങ്ങാതെ നിന്നു പട്ടികള്‍ ശ്രധികരുതല്ലോ ..മറ്റാരെയും കാണ്മാനില്ല ..ഈ പട്ടികള്‍ ക്കിടയില്‍ ഈ ഇരുട്ടില്‍ ഞാന്‍ ഒറ്റയ്ക്കായിരിക്കുന്നു ..ഇട്ടിരുന്ന ചുവന്ന കുപ്പായ്തിനുള്ളില് പേടിച്ചു വിയര്‍ത്തു ഒരു തുള്ളി വെട്ടതിനായി കണ്ണയച്ചു ...അവിടവിടെ ...മിന്നാമിനുങ്ങുകള്‍ ...ദൂരെ ആരോ ഉയര്ത്തി നാട്ടിയ ഒരു നക്ഷത്രം
അപ്പോള്‍ വെല്യ അമ്മ രാത്രി പുറത്തു പോയവരുടെ തലയെണണുകയായിരുന്നു കയായിരുന്നു .."ഒരാള്‍ കുറവുണ്ട് .."..ആക്രമണത്തില്‍ നിന്നും രക്ഷപെട്ടു തളര്ന്നിരിക്കുന്നവര്‍ പരസ്പരം നോക്കി ...
ഓടി യാണ് അവര് വന്നത് കയ്യില്‍ വടികളും പന്തങ്ങളുമായി..ഇരുട്ടിലേക്ക് വെളിച്ചമായി ആ കാഴ്ച ..ആവേശകരമായിരുന്നു ..പട്ടികള്‍ ഓടി അകന്നു ...ഞാന്‍ ഉറക്കെ വിളിച്ചു കൊണ്ടു ആ കൂട്ടത്തിലേക്ക് ചേര്ന്നു ..
പിന്നീട് കുറച്ചു കാലത്തിനു ശേഷം അവിടെയും വീതിയുള്ള ടാര്‍ ചെയ്ത വഴികളും വൈദ്യുതിയും വന്നു .....അവിടെയും പതിവു കാഴ്ചകള്‍..ആ ക്രിസ്മസ് ഓര്‍മയില്‍ പട്ടികളെ പേടിച്ച ക്രിസ്മസ്സായി ...
Sunday, December 14, 2008
സംശയാസ്പ്ദം
ഒന്നിന് പിന്നാലെ വീണ്ടും ഒരുsms എടുതുനോക്കിയപ്പോള്‍ നിത്യനാണ്‌ നേരത്തെ എപ്പോഴോ അയച്ചത് ..ഇന്നലെ ഫോണ്‍ ചെയ്തും അതിന്റെ തലേ ദിവസ്സം നേരിട്ടും കണ്ടു ക്ഷണിച്ചതാണ് ..എന്നിട്ടും മറന്നു ..അയാളുടെ ഗല്ലെറിയില് ഒരു പുതിയ ചിത്ര പ്രദര്‍ശനം .വൈകി .. സമയം കഴിഞ്ഞു എന്നാലും എന്തെകിലും കാരണം പറയാം ... ഗല്ലെറിയുടെ താഴെ ആരെയും കാണുന്നില്ല ..മൂനാം നിലയിലാണ് സംഭവം എന്നാലും കുറച്ചു പേരെന്കിലും കണേടാതല്ലേ ? "ഇന്നല്ലെന്നു തോന്നുന്നു "കൂട്ടുകാരന് സംശയം ..മുന്നോട്ടു നടന്നു നോക്കുമ്പോള്‍ ചവിട്ടുപടികളില്‍ ഒരാള്‍ വീണു കിടക്കുന്നു .."പ്രശ്നമാണല്ലോ " ശ്വസ്സമുണ്ടോ എന്ന് നോക്ക് ...മുഖമടുപ്പിച്ചു......ആള് ഫിറ്റാ...ചാടി കടന്നോ ..ആകെ ഒരു അശുഭ ലക്ഷണം ...ഒരു ശൂന്യത ..ഗല്ലെറിയില് ആരുമില്ല ..തിരിയിട്ട നിലവിളക്കും പൂ പാത്രങ്ങളും ചെണ്ടുകളും ഉപയോഗികാതെ വച്ചിരിക്കുന്നു ... ചിത്രങ്ങളും .."നിത്യാ "...വിളിച്ചു നോക്കി ആരും കേള്കാനില്ല ഗല്ലെറിയുടെ ബാല്‍കണിയില്‍.. വീര്‍ത്ത മുഖവുമായി ..ഗല്ലെറിയിലെ ജീവനക്കാരി ..നിത്യന്‍ ..?
അയാളോ..? അയാള്‍ ഒരു കാലത്തും ഗുണം പിടിക്കില്ല ... എന്നോട് ഇങ്ങിനെ ചെയ്തിട്ട് ....XSOihy.!!!..
ഒരു പൂചെന്ടെടുത്തു നിലത്തടിച്ചു കൊണ്ടു ക്രുദ്ധയായി ..
ഞങ്ങള്‍ ഞെട്ടി തരിച്ചു ..
"ഇനി നീ അവന്റെ സുഹൃത്താണെന്ന് പറഞ്ഞാല്‍ നിനക്കയിരിക്കും അടുത്തത് ഓടിക്കോ എന്തോ പ്രശ്നമുണ്ട് .."കൂട്ടുകാരന് ചെവിയില്‍ പറഞ്ഞു ..
അതിനുമുന്‍പെ അതീവ ധീരതയോടെ ഞാന്‍ പടികള്‍ ഓടി ഇറങ്ങി തുടങ്ങിയിരുന്നു ...
തിരിച്ചു പോരുമ്പോള്‍ ...നിത്യന്‍ എന്ന വ്യക്തിയെ കുറിച്ചു എന്റെ പരിചയം തുടങ്ങുന്നതും അയാള്‍ എങ്ങിനെ ആയിരുന്നു എന്നും എന്ത് കൊണ്ടാവും ഇന്നു എങ്ങിനെ ഒരു സംഭവം ഉണ്ടായതെന്നും ..ഒരു വിശകലനം നടത്തി ..കൂട്ടുകാരന് expert opinion ആദ്യം തന്നെ തന്നു " ..മറ്റേതു തന്നെ ..ഇല വന്നു മുള്ളില്‍ വീണു..നിന്റെയല്ലേ കൂട്ടുകാരന് മറ്റൊന്നും സംഭവിചിരിക്കാന് ഇടയില്ല ."..ഞാനും ആലോചിച്ചു ഇവന്‍ ഒരു കാലത്തും നന്നായി ജീവിക്കില്ലേ അതും ആകെ നാണകെടാകുകയും ചെയ്തു പിന്നെ മനുഷ്യനല്ലേ ..ബലഹീനതകള്‍ ..എന്ത് കൊണ്ടോ ആ വഴിക്ക് തന്നെ ചിന്ത മുന്നോട്ടു പോയി.."ആരോടും പറയണ്ട ...ആളുകള്‍ അറിഞ്ഞാല്‍ നാണക്കേട് "..കൂട്ടുകാരന് മുന്നറിയിപ്പ്.
**************
വൈകുന്നേരം നിത്യന്റെ വിളി വന്നു ..."നീ വന്നിരുന്നല്ലേ ...? ആകെ പ്രശ്നമായി ...ഉല്ഘാടകന് വന്നില്ല ..മാധ്യമ പ്രവര്‍ത്തകര്‍ സജീവമയപ്പോ ..ഇവിടത്തെ ജീവനക്കാരിയ്ക്ക് എന്തോ സുഖ്കേട് ..അവര് എന്നോട് തട്ടികേറി.. violence ഞാന്‍ അവരുടെ ഭര്‍ത്താവിനെ വിളിക്കനിറങ്ങി .. അത് കൂടുതല്‍ പ്രശ്നമായി എല്ലാവരും കരുതി ഞാന്‍ മുങ്ങിയെന്ന് ..വന്നവര്‍ ചിതറി ഓടി ...തിരിച്ചു വന്നപ്പോള്‍ എല്ലാം കുളമായിരുന്നു...പിന്നെ പോലീസ് ..ആകെ എനിക്ക് വട്ടായി .എന്നെ പറ്റി ആളുകള്‍ എന്ത് കരുതിയോ എന്തോ ..?
"ഏയ് ..നിന്നെ പറ്റി ആരും അങ്ങിനെ കരുത്തില്ല ..ഞങ്ങള്‍ക്കറിയില്ലേ നിന്നെ ".. ഞാന്‍ ആശ്വസിപ്പിച്ചു ..
Sunday, December 7, 2008
എങ്ങിനെ ആത്മഹത്യ ചെയ്യാം..
യാത്ര ആരംഭിക്കാം ..ഇപ്പോള് ആരും ഈ വഴിയില്‍ വരാനില്ല ..ആരും തടയാനും ...
വലിയ വഴി അവസാനിക്കുന്നത് ഈ പുരയിടത്തിലാണ് ..പിന്നെ കാല്നടക്കാര്ക്ക് മാത്രം ഉപയോഗിക്കാവുന്ന ഇടയ്ക്ക് ചെളിവെള്ളം കെട്ടി കിടക്കുന്ന വഴുക്കലുള്ള ഒറ്റയടി പാത .കുറച്ചു ഉയരത്തിലായി റെയില്‍ പാത യിലേക്ക് .. ..ഇടയ്ക്ക് ചെറിയ ഒരു ചാല് ... കാല്‍ നടക്കാര്‍ നനയാതെ ചാല് കടന്നു പോകാന്‍ കരിന്കല്ലുകള്‍ ഇട്ടിട്ടുണ്ട് .... നടന്നു പോയവരും കുതതിയോലിപ്പിച്ച മഴയും തൊട്ടു കടന്നു പോകുന്ന ജല വിതരണ കുഴലിന്റെ വിടവിലൂടെ ചീറ്റി തെറിക്കുന്ന വെള്ളവും വഴുക്കുന്ന ഒരു നടപ്പാത ... . റെയില്‍ പാതയില്‍ നിന്നും തെറിച്ചു വീണ കരിങ്കല്‍ ചീളുകള്‍ ചവിട്ടു പടിയാക്കി ആ ചെറിയ കയറ്റം കയറി...റെയില്‍ ലിലൂടെ നടന്നു പോകുന്നവരും റെയില്‍പാതയ്ക്ക് അപ്പുറം താമസ്സിക്കുന്നവര്‍ക്കും ഒരു വഴിയായി .....ചുറ്റും വയലറ്റ് നിറത്തിലുള്ള പൂവുകള്‍ ..ചെടിയില്‍ മുളളുകളും..
ആ വേനലിന്റെ തീക്ഷണവും മാരകവുമായ ഉഷ്ണം ഹൃദയത്തിലും ..നിറഞ്ഞു കലങ്ങിയ കണ്ണിലും ..ചുറ്റി അടിച്ച കാറ്റിലും പടര്‍ന്ന ഒരു ഉച്ചനേരം ..വിജനമായ നടപ്പാത നിറഞ്ഞ കണ്ണുകളില്‍ മങ്ങി പോയപ്പോള്‍ ..വിദൂരതയിലെവിടെയോ.. കേട്ട തീവണ്ടിയുടെ ശബ്ദം എന്നെ വിളിക്കാന്‍ തുടങ്ങി ...
ഈ പഴയ വീടിന്റെ പടികളില്‍ ആരെയോ കാത്തിരുന്നു .... ആരും ബാക്കിയായിട്ടില്ല..എനിക്കായി ..ഇനി നടക്കാം .. ഈ കനം തൂങ്ങിയ മൌനം ഒരു തൂവല്‍ പോലെ ലാഘ്വമാര്നതാവും..ഒരു നിമിഷം ...
ഒരു നിമിഷം ..
ഇനി ഒരിക്കലും തിരിച്ചു വരാത്ത നല്ല നാളുകളുടെ ഓര്‍മ്മകള്‍ തീരും ..എന്നോ ഒരു ലകഷ്യമായിരുന്ന നീയും മായും ...എല്ലാ പ്രതീക്ഷകളും തകര്ന്നു പോയ നിങ്ങള്‍ക്കും ....പരിഹാസ്സങ്ങള്‍ക്കും ..കൂടെ നിന്നു ചിരിച്ചു കൊണ്ടു ചതിച്ചവര്‍ക്കും..എത്ര കൊടുത്തിട്ടും ഇനിയും ബാക്കിയായ കടക്കാര്‍ക്കും അങ്ങിനെ വക്കീല്‍ ,ബാങ്ക് , ബന്ധപെട്ടവര്‍ ,ബാധ്യതകള്‍ .. എല്ലാം ഒരു നിമിഷം ...
അടുത്ത നിമിഷം ..ഒരു പക്ഷെ ട്രെയിന്‍ സ്ലോ ആകും ..ആരൊക്കെയോ ഓടി അടുക്കും ..പിന്നെ ചെറിയ ഒരാള്‍ കൂട്ടം ..അടുത്ത മണിക്കൂര്‍ ..പോലീസ് ..ആംബുലന്‍സ് ചിലപ്പോള്‍ പരിചയമുള്ളവര്‍ ..അടുത്ത ദിവസ്സം ..നിഗൂഢത ചൂഴ്ന്നു നില്ക്കുന്ന അന്ധരീക്ഷം ..പലയിടത്തായി കൂട്ടമായി ആളുകള്‍ അറിയുന്നവരും അറിയാത്തവരും ..കാരണം തേടുന്നവര്‍ ...എന്തിന്..?
തിടുക്കമാര്‍ന്ന ആചാരങ്ങള്‍ അവസാനിക്കും ... പലര്ക്കും അന്ന് മതി മറന്നു മദ്യപിക്കാന്‍ ഒരു കാരണം ..
അടുത്ത വര്ഷം പലരും ഓര്‍ക്കാതെ പോകുന്ന ഒരു മുഖം .. അത് വഴി കടന്നു പോകുന്ന പരിചയക്കാര്‍ ഓര്‍ക്കുമോ ..? ഇവിടെയാണ്‌ .....അല്ലെങ്കില്‍ എന്തിനോര്‍ക്കണം ..?
ഓരോ കാലടിയും ഓരോ മണ്തരിയും തൊട്ടറിയുന്നത് അറിഞ്ഞു ..മണ്തരി തരികളിലേക്ക് തിരിച്ചു ....പോവുന്ന യാത്രയുടെ ദൂരം എത്ര അരികിലാണ് ..
പുല്‍ചെടികള്‍ ക്കിടയില്‍ നിന്നും രണ്ടു കുളകോഴികള് ഓടി മറഞ്ഞു ..ജീവന്റെ വിളികള്‍..
കല്ലുകളില്‍ ചവിട്ടി മുകളിലേക്ക് ...പൈപ്പില്‍ ചവിട്ടി വഴുക്കി ....വീഴരുത് .. വീഴാതെ വേണം മുകളിലെത്താന്‍ ...പരാജിതന്റെ അവസാന യാത്രയും തെന്നിയും വീണും ആവരുത് ..
ആകാശം തെളിഞ്ഞതായിരുന്നു ദൂരെ പാടം ..തെങ്ങിന്‍ തലപ്പുകളുടെ തുടര്‍ച്ചകള്‍ ...
റെയില്‍ വെയിലില്‍ തിളങ്ങി ദൂരെ കാഴ്ച്ചയ്ക്കപുറതേക്ക് നീണ്ടു കിടന്നു ..കാറ്റിനു മറുപടി പറയാതെ വലിയ പാലമരം കൈകള്‍ വിരിച്ചു നിന്നു ...
കായലിലെ ഒറ്റപെട്ട ദ്വീപിലെ സ്ത്രീ മുന്‍വശം പൊട്ടിയടര്‍ന്ന വന്ചിയില്‍ കുടങ്ങളുമായി വെള്ളം തേടി പോകുന്നു ..ദൂരെ ചെറിയ വീടുകള്‍ക്ക് മുന്നില്‍ കൂട്ടമായിരുന്നു ഓല മെടയുന്നവര്‍ ...അവരുടെ കുട്ടികള്‍ ഓടി കളിക്കുന്നു ..
കുറച്ചു കൂടി മുന്നോട്ടു നടന്നാല്‍ ..ചുറ്റുമുള്ളവരുടെ കാഴ്ച മറച്ചു കുറ്റികാട് ..ഒത്ലങ്ങകള്‍ വെളുതതപൂവുകള് ചൂടി ..
തോറ്റു പോയി ..എവിടെ ..?ഒരു കാമുകന്‍ ..പ്രണയത്തിനും സാമ്പതീക ശാസ്ത്രത്തിനും ഇടയില്‍ നഷ്ടമായത് ആത്മ വിശ്വാസമായിരുന്നു ..കണക്കുകൂട്ടലുകലാണ് തെറ്റിയത് ..
പ്രതീക്ഷകള്‍ മനപൂര്‍വമല്ലാതെ തെറിച്ചു പോയി ..അവിടെ പണത്തിന്റെ കണക്കാണ് തെറ്റിയത് ..
വിശ്വാസങ്ങള്‍ കൂടെ നിന്നവരുടെത്................ചതി ...തെറ്റിയത് ..ബന്ധങ്ങളുടെ കണക്കു കൂട്ടലുകള്‍ ..
പിന്തുടരുന്ന ബാധ്യതകള്‍ .. എന്ന് വരെ ..? തെറ്റിയ കണക്കുകള്‍ പിന്നെയും ..
എത്ര കഠിനമായാണ് ഈ ദിവസങ്ങള്‍ എല്ലാം ശുഭമായി തീരാന്‍ ഞാന്‍ പ്രയത്നിച്ചത് ..എല്ലാം നിഷ്ഫലം
കലാരംഗം ... എല്ലാ മത്സരവേഥിയിലും ആത്മാഭിമാനം .ഒരിക്കലും തെറ്റിയില്ല ..
പഠിക്കാനും ആവറെജില് ഒരു പടി മുകളിലായിരുന്നു ...ജോലിയിലും ...
പക്ഷെ മറ്റെവിടെയോ ആണ് തെറ്റിയത് ...നീ മൂടിയ നിശബ്ദതയും തലയ്ക്കു മീതെ തൂങ്ങുന്ന ഭാരവും ഒഴിയട്ടെ ..
എല്ലാം തീരട്ടെ ..പരമമായ ശാന്തത ..എല്ലാം മറന്ന ഉറക്കം ...എന്നെ തേടി വരട്ടെ
ഇതാണ് സ്ഥലം..... ഈ പാലയ്ക്ക് അടുത്ത് ...
ഇവിടെ ഒരു തീവണ്ടി എന്നിലൂടെ കടന്നു എനിക്കറിയാത്ത ജീവിതങളും ലക്ഷ്യങ്ങളുമായി വടക്കോട്ട്‌ പാഞ്ഞു പോകും ..ഞാന്‍ അതെ തെക്കോട്ട്‌ തന്നെ ...ലക്ഷ്യങ്ങളില്‍ നിന്നും ജീവിതത്തില്‍ നിന്നും എനിക്കറിയാത്ത ദൂരേയ്ക്ക് തെറിച്ചു പോകും ...
മനസ്സില്‍ കംപര്ടുമെന്റില്‍് എന്നെ അറിയുന്നവര്‍ നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു ..ദൂരെയ്ക്ക് കണ്ണുകള്‍ നീട്ടിയവര്‍ ..പൊട്ടിച്ചിരിക്കുന്നവര്‍..അങ്ങിനെ ഒരു മുഖവും ഓരോ തരത്തില്‍ ...ഇവര്‍ എനിക്ക് ആരായിരുന്നു ..? ഞാന്‍ ഇവര്‍ക്ക് ആരായിരുന്നു ..?
ഒരു ഭീരു ..വിഡ്ഢി ..കാലത്തിനൊപ്പം നടക്കാന്‍ കഴിയാതെ പോയവന്‍ ...?
എല്ലാം ഉറപ്പിക്കുന്ന ഒന്നാണ് ചെയ്യാന്‍ പോവുന്നത് ..ഈ യാഥാര്‍ത്ഥ്യങ്ങളില്‍ നിന്നും ഒളിച്ചോടല്‍ -ഭീരു,ഈ അനുഭവങ്ങള്‍ ഉപയോഗിക്കാന്‍ കഴിയാത്ത വിഡ്ഢി ..കാലത്തിന്റെ മാറ്റങ്ങളെ തിരസ്കരിച്ചവന്‍...
ചോദ്യങ്ങള്‍ ബാക്കിയാണിപ്പോഴും..
തെറ്റി പോയി ..ശരിയാണ് .....തീര്‍ന്നല്ല ......തെറ്റിയാണ് പോയത് ..തെറ്റിയാല്‍ ശരിയാക്കാം ..
കണക്കാണ് എഴുതിമായ്ക്കാന്‍ എളുപ്പം ..കണക്കുകള്‍ തെറ്റില്‍ നിന്നും ശരിയാക്കാന്‍ പഠിക്കാം ...
കണക്കു കൂട്ടല്‍ തെറ്റിയതിനു സ്ലേറ്റ്‌ എറിഞ്ഞു പൊട്ടിച്ച വിഡ്ഢിയുടെ മുഖത്തോട് എന്റെ മുഖത്തിന്‌ നല്ല സാമ്യം ..
പിന്നെ വികാരങ്ങള്‍ .....പ്രണയം .. എനിക്ക് ഞാനാവാനെ കഴിയൂ .....
ആസ്വാഥകന് വേണ്ടി കൂടുതല്‍ നിറത്തിലും വലിപ്പത്തിലും വിടരാന്‍ ആഗ്രഹിച്ച പൂവിനെ എവിടെയും കണ്ടിട്ടില്ലല്ലോ ..
ഈ വേനല്‍ വസന്തത്തിനു വഴിമാറാന്‍ ഒരു മഴക്കാലം കാത്തിരുന്നാല്‍ മതി ...കാലം ..അനുസ്യൂതം ചലിച്ചു കൊണ്ടേയിരിക്കും
ബാധ്യതകള്‍ ...കണക്കുകൂട്ടി കളിച്ചാല്‍ കൂടിയാല്‍ രണ്ടു വര്ഷം കൊണ്ടു തീര്‍ക്കാവുന്നത്.. എനിക്ക് രണ്ടു വര്ഷം വേണം ഇതെല്ലം തീര്‍ക്കാന്‍ ..ഇതു പറയാന്‍ ഇത്തിരി ധൈര്യം .. അത് മാത്രം ..ഈ പലിശ ക്കാരന്‍ എന്ത് ചെയ്യാന്‍ ..? ഒന്നുമില്ലാതിരിക്കുന്നതിനെക്കാള് അയാള്‍ക്കും അത് സമാധാനം ..
ഒഴിയു‌ന്ന ബന്ധങ്ങളുടെ കടപ്പാടുകള്‍ ഒരു സമാധാനം ..ആരോടും കടപ്പാടില്ലാതെ ...
ഒരു പുതിയ ജീവിതം ..തെറ്റുകള്‍ അറിഞ്ഞു ശരിയറിയാം...
കുറച്ചു ധൈര്യം തല്ക്കാലം ..അറിയാവുന്ന വഴി കുറച്ചു കൂടി ശ്രദ്ധിച്ചു .. പുതിയ അറിവുകള്‍ നേടേണ്ടി യിരിക്കുന്നു ...ചതിച്ചവരോട് ഒരു പരാതിയുമില്ല..... ഞാനറിയാത്ത ഒരു പുതിയ മുഖം അവര്‍ക്കുന്ടെന്നു കാണാന്‍ ഒരവസരം ...അവരാണ് ഇനി എന്റെ ഏറ്റവും അടുത്തവര്‍ ഇനി അവര് എന്ത് ചെയ്യാന്‍ എന്നെ ..?
നടന്‍ ആര്‍ട്ടിസ്റ്റ് accountantant..software ..creative writer...എല്ലാ അവതാരങ്ങളെയും തെറ്റിയ കണക്കുകൂട്ടല്‍ ഇല്ലാതാക്കുന്നത് ന്യായമാണോ ..?
കണക്കു പിന്നീട് ശരിയാക്കാം വിജയിച്ച മേഖലകളെ ഇനിയും പിന്തുടരാം ..
ഈ ചെറിയ കാര്യങ്ങള്‍ക്ക് വേണ്ടി ... ഇവിടെ നിശബ്ദമായി ചിന്നഭിന്നമായി മരവിച്ചു കിടക്കാന്‍ എനിക്കാവില്ല ..
താഴെ വയലറ്റ് പൂവുകള്‍ക്ക് ഇടയിലൂടെ നടപ്പാത വലിയ വഴിയിലേക്കു നീണ്ടു ...ഒരു കൂട്ടം കൊക്കുകള്‍ കറുത്ത പാടങ്ങള്‍ക്കു മേല്‍ പറന്നു പോയി ..
വെയില്‍നിന്നും മുഖം മറച്ചു തിരികെ ഇറക്കതിലേക്ക് നടന്നിറങ്ങി പൈപ്പില്‍ നിന്നും തെറിച്ചു വീഴുന്ന നനവ് പറ്റാതിരിക്കാന്‍ ചാലിനക്കരെയ്ക്ക് ഉയര്‍ന്നു ചാടി ...വെയിലിന്റെ നിഴല്‍ വീണ ചാലില്‍ ഒരു കൂട്ടം പരല്‍ മീനുകള്‍ പെട്ടെന്ന് തിളങ്ങി മറഞ്ഞു ..
പ്രതീക്ഷിച്ച മുഴക്കം വളരെ വേഗം അടുത്തടുത്ത് വന്നു ...കാതടപ്പിക്കുന്ന ശബ്ദത്തോടെ ,തെളിയാത്ത ഒരു കാഴ്ച്ചപോലെ..ഒരു രൂപവും ആര്ജിക്കാതെ ആരെയും വ്യക്തമാക്കാതെ..നിര്ണയിക്കപെട്ട ഏതോ ലക്ഷ്യത്തിലേക്ക് ..ലക്‌ഷ്യം നിര്ണയിക്കപെട്ട ജീവിതങ്ങളുടെ പാതയിലെക്കു..... ജീവിതതതിലേക്കു .. ആ തീവണ്ടി ..കടന്നുപോയി..
ഞാനും .....
തെറ്റിയും മായ്ച്ചും തെറ്റിച്ചും ശരിയായും .. ....
വലിയ വഴി അവസാനിക്കുന്നത് ഈ പുരയിടത്തിലാണ് ..പിന്നെ കാല്നടക്കാര്ക്ക് മാത്രം ഉപയോഗിക്കാവുന്ന ഇടയ്ക്ക് ചെളിവെള്ളം കെട്ടി കിടക്കുന്ന വഴുക്കലുള്ള ഒറ്റയടി പാത .കുറച്ചു ഉയരത്തിലായി റെയില്‍ പാത യിലേക്ക് .. ..ഇടയ്ക്ക് ചെറിയ ഒരു ചാല് ... കാല്‍ നടക്കാര്‍ നനയാതെ ചാല് കടന്നു പോകാന്‍ കരിന്കല്ലുകള്‍ ഇട്ടിട്ടുണ്ട് .... നടന്നു പോയവരും കുതതിയോലിപ്പിച്ച മഴയും തൊട്ടു കടന്നു പോകുന്ന ജല വിതരണ കുഴലിന്റെ വിടവിലൂടെ ചീറ്റി തെറിക്കുന്ന വെള്ളവും വഴുക്കുന്ന ഒരു നടപ്പാത ... . റെയില്‍ പാതയില്‍ നിന്നും തെറിച്ചു വീണ കരിങ്കല്‍ ചീളുകള്‍ ചവിട്ടു പടിയാക്കി ആ ചെറിയ കയറ്റം കയറി...റെയില്‍ ലിലൂടെ നടന്നു പോകുന്നവരും റെയില്‍പാതയ്ക്ക് അപ്പുറം താമസ്സിക്കുന്നവര്‍ക്കും ഒരു വഴിയായി .....ചുറ്റും വയലറ്റ് നിറത്തിലുള്ള പൂവുകള്‍ ..ചെടിയില്‍ മുളളുകളും..
ആ വേനലിന്റെ തീക്ഷണവും മാരകവുമായ ഉഷ്ണം ഹൃദയത്തിലും ..നിറഞ്ഞു കലങ്ങിയ കണ്ണിലും ..ചുറ്റി അടിച്ച കാറ്റിലും പടര്‍ന്ന ഒരു ഉച്ചനേരം ..വിജനമായ നടപ്പാത നിറഞ്ഞ കണ്ണുകളില്‍ മങ്ങി പോയപ്പോള്‍ ..വിദൂരതയിലെവിടെയോ.. കേട്ട തീവണ്ടിയുടെ ശബ്ദം എന്നെ വിളിക്കാന്‍ തുടങ്ങി ...
ഈ പഴയ വീടിന്റെ പടികളില്‍ ആരെയോ കാത്തിരുന്നു .... ആരും ബാക്കിയായിട്ടില്ല..എനിക്കായി ..ഇനി നടക്കാം .. ഈ കനം തൂങ്ങിയ മൌനം ഒരു തൂവല്‍ പോലെ ലാഘ്വമാര്നതാവും..ഒരു നിമിഷം ...
ഒരു നിമിഷം ..
ഇനി ഒരിക്കലും തിരിച്ചു വരാത്ത നല്ല നാളുകളുടെ ഓര്‍മ്മകള്‍ തീരും ..എന്നോ ഒരു ലകഷ്യമായിരുന്ന നീയും മായും ...എല്ലാ പ്രതീക്ഷകളും തകര്ന്നു പോയ നിങ്ങള്‍ക്കും ....പരിഹാസ്സങ്ങള്‍ക്കും ..കൂടെ നിന്നു ചിരിച്ചു കൊണ്ടു ചതിച്ചവര്‍ക്കും..എത്ര കൊടുത്തിട്ടും ഇനിയും ബാക്കിയായ കടക്കാര്‍ക്കും അങ്ങിനെ വക്കീല്‍ ,ബാങ്ക് , ബന്ധപെട്ടവര്‍ ,ബാധ്യതകള്‍ .. എല്ലാം ഒരു നിമിഷം ...
അടുത്ത നിമിഷം ..ഒരു പക്ഷെ ട്രെയിന്‍ സ്ലോ ആകും ..ആരൊക്കെയോ ഓടി അടുക്കും ..പിന്നെ ചെറിയ ഒരാള്‍ കൂട്ടം ..അടുത്ത മണിക്കൂര്‍ ..പോലീസ് ..ആംബുലന്‍സ് ചിലപ്പോള്‍ പരിചയമുള്ളവര്‍ ..അടുത്ത ദിവസ്സം ..നിഗൂഢത ചൂഴ്ന്നു നില്ക്കുന്ന അന്ധരീക്ഷം ..പലയിടത്തായി കൂട്ടമായി ആളുകള്‍ അറിയുന്നവരും അറിയാത്തവരും ..കാരണം തേടുന്നവര്‍ ...എന്തിന്..?
തിടുക്കമാര്‍ന്ന ആചാരങ്ങള്‍ അവസാനിക്കും ... പലര്ക്കും അന്ന് മതി മറന്നു മദ്യപിക്കാന്‍ ഒരു കാരണം ..
അടുത്ത വര്ഷം പലരും ഓര്‍ക്കാതെ പോകുന്ന ഒരു മുഖം .. അത് വഴി കടന്നു പോകുന്ന പരിചയക്കാര്‍ ഓര്‍ക്കുമോ ..? ഇവിടെയാണ്‌ .....അല്ലെങ്കില്‍ എന്തിനോര്‍ക്കണം ..?
ഓരോ കാലടിയും ഓരോ മണ്തരിയും തൊട്ടറിയുന്നത് അറിഞ്ഞു ..മണ്തരി തരികളിലേക്ക് തിരിച്ചു ....പോവുന്ന യാത്രയുടെ ദൂരം എത്ര അരികിലാണ് ..
പുല്‍ചെടികള്‍ ക്കിടയില്‍ നിന്നും രണ്ടു കുളകോഴികള് ഓടി മറഞ്ഞു ..ജീവന്റെ വിളികള്‍..
കല്ലുകളില്‍ ചവിട്ടി മുകളിലേക്ക് ...പൈപ്പില്‍ ചവിട്ടി വഴുക്കി ....വീഴരുത് .. വീഴാതെ വേണം മുകളിലെത്താന്‍ ...പരാജിതന്റെ അവസാന യാത്രയും തെന്നിയും വീണും ആവരുത് ..
ആകാശം തെളിഞ്ഞതായിരുന്നു ദൂരെ പാടം ..തെങ്ങിന്‍ തലപ്പുകളുടെ തുടര്‍ച്ചകള്‍ ...
റെയില്‍ വെയിലില്‍ തിളങ്ങി ദൂരെ കാഴ്ച്ചയ്ക്കപുറതേക്ക് നീണ്ടു കിടന്നു ..കാറ്റിനു മറുപടി പറയാതെ വലിയ പാലമരം കൈകള്‍ വിരിച്ചു നിന്നു ...
കായലിലെ ഒറ്റപെട്ട ദ്വീപിലെ സ്ത്രീ മുന്‍വശം പൊട്ടിയടര്‍ന്ന വന്ചിയില്‍ കുടങ്ങളുമായി വെള്ളം തേടി പോകുന്നു ..ദൂരെ ചെറിയ വീടുകള്‍ക്ക് മുന്നില്‍ കൂട്ടമായിരുന്നു ഓല മെടയുന്നവര്‍ ...അവരുടെ കുട്ടികള്‍ ഓടി കളിക്കുന്നു ..
കുറച്ചു കൂടി മുന്നോട്ടു നടന്നാല്‍ ..ചുറ്റുമുള്ളവരുടെ കാഴ്ച മറച്ചു കുറ്റികാട് ..ഒത്ലങ്ങകള്‍ വെളുതതപൂവുകള് ചൂടി ..
തോറ്റു പോയി ..എവിടെ ..?ഒരു കാമുകന്‍ ..പ്രണയത്തിനും സാമ്പതീക ശാസ്ത്രത്തിനും ഇടയില്‍ നഷ്ടമായത് ആത്മ വിശ്വാസമായിരുന്നു ..കണക്കുകൂട്ടലുകലാണ് തെറ്റിയത് ..
പ്രതീക്ഷകള്‍ മനപൂര്‍വമല്ലാതെ തെറിച്ചു പോയി ..അവിടെ പണത്തിന്റെ കണക്കാണ് തെറ്റിയത് ..
വിശ്വാസങ്ങള്‍ കൂടെ നിന്നവരുടെത്................ചതി ...തെറ്റിയത് ..ബന്ധങ്ങളുടെ കണക്കു കൂട്ടലുകള്‍ ..
പിന്തുടരുന്ന ബാധ്യതകള്‍ .. എന്ന് വരെ ..? തെറ്റിയ കണക്കുകള്‍ പിന്നെയും ..
എത്ര കഠിനമായാണ് ഈ ദിവസങ്ങള്‍ എല്ലാം ശുഭമായി തീരാന്‍ ഞാന്‍ പ്രയത്നിച്ചത് ..എല്ലാം നിഷ്ഫലം
കലാരംഗം ... എല്ലാ മത്സരവേഥിയിലും ആത്മാഭിമാനം .ഒരിക്കലും തെറ്റിയില്ല ..
പഠിക്കാനും ആവറെജില് ഒരു പടി മുകളിലായിരുന്നു ...ജോലിയിലും ...
പക്ഷെ മറ്റെവിടെയോ ആണ് തെറ്റിയത് ...നീ മൂടിയ നിശബ്ദതയും തലയ്ക്കു മീതെ തൂങ്ങുന്ന ഭാരവും ഒഴിയട്ടെ ..
എല്ലാം തീരട്ടെ ..പരമമായ ശാന്തത ..എല്ലാം മറന്ന ഉറക്കം ...എന്നെ തേടി വരട്ടെ
ഇതാണ് സ്ഥലം..... ഈ പാലയ്ക്ക് അടുത്ത് ...
ഇവിടെ ഒരു തീവണ്ടി എന്നിലൂടെ കടന്നു എനിക്കറിയാത്ത ജീവിതങളും ലക്ഷ്യങ്ങളുമായി വടക്കോട്ട്‌ പാഞ്ഞു പോകും ..ഞാന്‍ അതെ തെക്കോട്ട്‌ തന്നെ ...ലക്ഷ്യങ്ങളില്‍ നിന്നും ജീവിതത്തില്‍ നിന്നും എനിക്കറിയാത്ത ദൂരേയ്ക്ക് തെറിച്ചു പോകും ...
മനസ്സില്‍ കംപര്ടുമെന്റില്‍് എന്നെ അറിയുന്നവര്‍ നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു ..ദൂരെയ്ക്ക് കണ്ണുകള്‍ നീട്ടിയവര്‍ ..പൊട്ടിച്ചിരിക്കുന്നവര്‍..അങ്ങിനെ ഒരു മുഖവും ഓരോ തരത്തില്‍ ...ഇവര്‍ എനിക്ക് ആരായിരുന്നു ..? ഞാന്‍ ഇവര്‍ക്ക് ആരായിരുന്നു ..?
ഒരു ഭീരു ..വിഡ്ഢി ..കാലത്തിനൊപ്പം നടക്കാന്‍ കഴിയാതെ പോയവന്‍ ...?
എല്ലാം ഉറപ്പിക്കുന്ന ഒന്നാണ് ചെയ്യാന്‍ പോവുന്നത് ..ഈ യാഥാര്‍ത്ഥ്യങ്ങളില്‍ നിന്നും ഒളിച്ചോടല്‍ -ഭീരു,ഈ അനുഭവങ്ങള്‍ ഉപയോഗിക്കാന്‍ കഴിയാത്ത വിഡ്ഢി ..കാലത്തിന്റെ മാറ്റങ്ങളെ തിരസ്കരിച്ചവന്‍...
ചോദ്യങ്ങള്‍ ബാക്കിയാണിപ്പോഴും..
തെറ്റി പോയി ..ശരിയാണ് .....തീര്‍ന്നല്ല ......തെറ്റിയാണ് പോയത് ..തെറ്റിയാല്‍ ശരിയാക്കാം ..
കണക്കാണ് എഴുതിമായ്ക്കാന്‍ എളുപ്പം ..കണക്കുകള്‍ തെറ്റില്‍ നിന്നും ശരിയാക്കാന്‍ പഠിക്കാം ...
കണക്കു കൂട്ടല്‍ തെറ്റിയതിനു സ്ലേറ്റ്‌ എറിഞ്ഞു പൊട്ടിച്ച വിഡ്ഢിയുടെ മുഖത്തോട് എന്റെ മുഖത്തിന്‌ നല്ല സാമ്യം ..
പിന്നെ വികാരങ്ങള്‍ .....പ്രണയം .. എനിക്ക് ഞാനാവാനെ കഴിയൂ .....
ആസ്വാഥകന് വേണ്ടി കൂടുതല്‍ നിറത്തിലും വലിപ്പത്തിലും വിടരാന്‍ ആഗ്രഹിച്ച പൂവിനെ എവിടെയും കണ്ടിട്ടില്ലല്ലോ ..
ഈ വേനല്‍ വസന്തത്തിനു വഴിമാറാന്‍ ഒരു മഴക്കാലം കാത്തിരുന്നാല്‍ മതി ...കാലം ..അനുസ്യൂതം ചലിച്ചു കൊണ്ടേയിരിക്കും
ബാധ്യതകള്‍ ...കണക്കുകൂട്ടി കളിച്ചാല്‍ കൂടിയാല്‍ രണ്ടു വര്ഷം കൊണ്ടു തീര്‍ക്കാവുന്നത്.. എനിക്ക് രണ്ടു വര്ഷം വേണം ഇതെല്ലം തീര്‍ക്കാന്‍ ..ഇതു പറയാന്‍ ഇത്തിരി ധൈര്യം .. അത് മാത്രം ..ഈ പലിശ ക്കാരന്‍ എന്ത് ചെയ്യാന്‍ ..? ഒന്നുമില്ലാതിരിക്കുന്നതിനെക്കാള് അയാള്‍ക്കും അത് സമാധാനം ..
ഒഴിയു‌ന്ന ബന്ധങ്ങളുടെ കടപ്പാടുകള്‍ ഒരു സമാധാനം ..ആരോടും കടപ്പാടില്ലാതെ ...
ഒരു പുതിയ ജീവിതം ..തെറ്റുകള്‍ അറിഞ്ഞു ശരിയറിയാം...
കുറച്ചു ധൈര്യം തല്ക്കാലം ..അറിയാവുന്ന വഴി കുറച്ചു കൂടി ശ്രദ്ധിച്ചു .. പുതിയ അറിവുകള്‍ നേടേണ്ടി യിരിക്കുന്നു ...ചതിച്ചവരോട് ഒരു പരാതിയുമില്ല..... ഞാനറിയാത്ത ഒരു പുതിയ മുഖം അവര്‍ക്കുന്ടെന്നു കാണാന്‍ ഒരവസരം ...അവരാണ് ഇനി എന്റെ ഏറ്റവും അടുത്തവര്‍ ഇനി അവര് എന്ത് ചെയ്യാന്‍ എന്നെ ..?
നടന്‍ ആര്‍ട്ടിസ്റ്റ് accountantant..software ..creative writer...എല്ലാ അവതാരങ്ങളെയും തെറ്റിയ കണക്കുകൂട്ടല്‍ ഇല്ലാതാക്കുന്നത് ന്യായമാണോ ..?
കണക്കു പിന്നീട് ശരിയാക്കാം വിജയിച്ച മേഖലകളെ ഇനിയും പിന്തുടരാം ..
ഈ ചെറിയ കാര്യങ്ങള്‍ക്ക് വേണ്ടി ... ഇവിടെ നിശബ്ദമായി ചിന്നഭിന്നമായി മരവിച്ചു കിടക്കാന്‍ എനിക്കാവില്ല ..
താഴെ വയലറ്റ് പൂവുകള്‍ക്ക് ഇടയിലൂടെ നടപ്പാത വലിയ വഴിയിലേക്കു നീണ്ടു ...ഒരു കൂട്ടം കൊക്കുകള്‍ കറുത്ത പാടങ്ങള്‍ക്കു മേല്‍ പറന്നു പോയി ..
വെയില്‍നിന്നും മുഖം മറച്ചു തിരികെ ഇറക്കതിലേക്ക് നടന്നിറങ്ങി പൈപ്പില്‍ നിന്നും തെറിച്ചു വീഴുന്ന നനവ് പറ്റാതിരിക്കാന്‍ ചാലിനക്കരെയ്ക്ക് ഉയര്‍ന്നു ചാടി ...വെയിലിന്റെ നിഴല്‍ വീണ ചാലില്‍ ഒരു കൂട്ടം പരല്‍ മീനുകള്‍ പെട്ടെന്ന് തിളങ്ങി മറഞ്ഞു ..
പ്രതീക്ഷിച്ച മുഴക്കം വളരെ വേഗം അടുത്തടുത്ത് വന്നു ...കാതടപ്പിക്കുന്ന ശബ്ദത്തോടെ ,തെളിയാത്ത ഒരു കാഴ്ച്ചപോലെ..ഒരു രൂപവും ആര്ജിക്കാതെ ആരെയും വ്യക്തമാക്കാതെ..നിര്ണയിക്കപെട്ട ഏതോ ലക്ഷ്യത്തിലേക്ക് ..ലക്‌ഷ്യം നിര്ണയിക്കപെട്ട ജീവിതങ്ങളുടെ പാതയിലെക്കു..... ജീവിതതതിലേക്കു .. ആ തീവണ്ടി ..കടന്നുപോയി..
ഞാനും .....
തെറ്റിയും മായ്ച്ചും തെറ്റിച്ചും ശരിയായും .. ....
Thursday, December 4, 2008
Tuesday, December 2, 2008
മോക്ഷമാര്‍ഗം
ഞങ്ങള്ക്ക് വെടിയുണ്ടകള്‍ ..നിങ്ങള്ക്ക് സ്വര്‍ഗ്ഗ രാജ്യം ..
ഇനിയൊരിക്കലും മടങ്ങി വരാത്ത സാന്ധ്വനങ്ങളില്...ഇനിയൊരിക്കലും വിടരാത്ത പുന്ചിരികളില്‍ ...നിരപരാധിയായ കുഞ്ഞിന്റെ അനാഥത്വം നിങ്ങളുടെ ദൈവത്തിന്റെ കണ്ണില്‍ ..നിങ്ങള്ക്ക് സ്വര്‍ഗം തരാനുള്ള മാര്‍ഗം ..
അപ്പൊ ഞങ്ങള്‍ മരിച്ചാല്‍ എവിടെ പോകും ...
ഞങ്ങള്ക്ക് ഈ ജീവിതം പാതി വഴിയില്‍ പൊ്ലിഞ്ഞവര്ക്ക്...പാതിയാത്രയില്‍..വഴി മുടങ്ങിയവര്‍ക്ക് ..ഒരിക്കലും ഇനി വീടിന്റെ വാതിലില്‍ മുട്ടി വിളിക്കാതോര്ക്ക്
ഈ മരുഭൂമിയില്‍ പച്ച വിളയിച്ചവര്ക്ക് ..
ഒരു കൂട്ടമായി സ്വപ്നം വിടര്തിയോര്‍ക്ക്.. സ്നേഹത്തിന്റെ മധുര ഗാനം ഏത് നരകന്ഗ്നിയിലും വിടര്‍ത്താന്‍ കഴിയുന്നവര്‍ ക്ക് ..
നരകത്തില്‍....നിന്റെ സ്വര്‍ഗവാതിലില്‍ നിന്നും അറിയാത്ത ദൂരത്തില്‍ ........
നിങ്ങളില്ലെന്കില്‍ അതും സ്വര്‍ഗം ..
അവിടെയും മോക്ഷമാര്‍ഗം തേടി വരരുതു ...പരസ്പരം താങ്ങാകുന്ന മനുഷ്യന്റെ കഥ നിനക്ക് നിഷിദ്ധമാണ്
Subscribe to:
Posts (Atom)
